палу́чка ж., разг. (заработная плата) полу́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зарабо́тны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: заработная плата гл. плата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наміна́льны
1. эк. номина́льный, нарица́тельный;
~ная зарабо́тная пла́та — номина́льная за́работная пла́та;
2. форма́льный, фикти́вный;
н. рэда́ктар — номина́льный реда́ктор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зарпла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.
Разм. Заработная плата. Павышэнне зарплаты. Атрымаць зарплату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́рдны, ‑ая, ‑ае.
Які выконваецца, робіцца паводле дагавору; здзельны. Акордная заработная плата. Акордная работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пла́та
1. пла́та, -ты ж.;
за́работная пла́та зарабо́тная пла́та;
2. перен. (воздаяние) адпла́та, -ты ж.; пла́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэа́льны в разн. знач. реа́льный;
~нае жыццё — реа́льная жизнь;
р. план — реа́льный план;
~ная палі́тыка — реа́льная поли́тика;
○ ~ная зарабо́тная пла́та — реа́льная за́работная пла́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Палу́чка ’заработная плата’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. разм. полу́чка ’тс’. Дзеяслоў палуча́ць ’атрымліваць’, палучы́ць ’атрымаць’, відаць, таксама з рус. получи́ть.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жа́лаванне, ‑я, н.
Уст. Заработная плата. Зарплаты, альбо, як тады гаварылі, «жалавання», акцёрам ніхто не плаціў, і яны задавальняліся выручкамі ад спектакляў і танцаў. Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пе́нсія, пэ́нсія, пэ́нсыя ’штомесячнае грашовае забеспячэнне ў старасці, заработная плата’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), ’жалаванне, узнагарода’ (Шпіл.). З польск. pensja, penzja ’сталае гадавое жалаванне, плата’, якое з лац. pēnsio ’ўзнагароджанне, плата, плацеж’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)