дубле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў, другі экзэмпляр якой-н. рэчы.

Д. кнігі ў бібліятэцы.

2. Два выстралы запар па адной цэлі з двухствольнай стрэльбы.

|| прым. дубле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Пачаць гаркаць. // Гаркнуць некалькі разоў запар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́саб, прысл.

Разм. Запар, без перапынку. [Васіль] некалькі разоў засаб пацалаваў таварыша. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гада́мі, прысл.

Доўгі час, на працягу некалькіх гадоў запар. Гадамі працаваць над творам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́намі, прысл.

Доўгі час, на працягу некалькіх гадзін запар. Гадзінамі праседжваць над кнігай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закра́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць кракаць. // Кракнуць некалькі разоў запар; пракракаць. Качка закракала і змоўкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загру́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць грукаць. // Грукнуць некалькі разоў запар. У сенцах загрукалі, адчыніліся дзверы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскры́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць скрыгаць. // Скрыгануць некалькі разоў запар; праскрыгатаць. Заскрыгаў паручнік зубамі, збялеў. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захіста́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць хістацца. // Хіснуцца некалькі разоў запар. Антонік захістаўся і пачаў валіцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зары́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рыпаць. // Рыпнуць некалькі разоў запар. Хрыпла зарыпалі дзверы сянец, бразнула гучна клямка. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)