заме́рваць несов., спец. заме́ривать; см. заме́раць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́р ​1, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. замерваць — замераць.

заме́р ​2, ‑у, м.

Разм. Намер, задума. Карызна прыехаў з пэўным рашучым замерам: ён наважыўся, нарэшце, пагаварыць начыста з Рачкоўскім. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)