кітава́нне ср. зама́зка ж., зама́зывание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закіто́ўка ж. зама́зка; см. закіто́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
масти́ка ж., техн. масці́ка, -кі ж.; (замазка) зама́зка, -кі ж.; (для замазывания щелей в окнах) кіт, род. кі́ту м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кіто́ўка ж. (действие) зама́зка, зама́зывание ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абкіто́ўванне ср. зама́зка ж.; зама́зывание; см. абкіто́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закіто́ўванне ср. зама́зывание, зама́зка ж.; см. закіто́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ле́ста ’гразка’ (шчуч., Сцяшк. Сл.), свісл. лёсто ’тс’ (Шатал., Сл. паўн.-зах.). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. laistyti, лат. laistit ’намазваць’, літ. laitinti, laituoti ’замазваць, склейваць’, glaistyti ’замазваць, шпакляваць’, glaistas ’замазка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шпаклёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпакляваць.
2. Замазка, якой пакрываюць паверхню; слой гэтай замазкі, нанесены на якую‑н. паверхню. Расказаў [Сіманенка] пра шпаклёўку і пемзу, пра іх прызначэнне ў малярнай справе, некалькі разоў знарок паўтарыў, што фарба наносіцца на паверхню сцен паралельна столі. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зама́званне ср., в разн. знач. (действие) зама́зывание, зама́зка ж.; заде́лка ж.; см. зама́зваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ляўка́с ’грунт пад афарбоўку або пазалоту на драўляных вырабах’ (ТСБМ). Запазычана з с.-грэч. λευκάς ’замазка з вапны і гліны’ < ст.-грэч. λευκός ’белы, ясны, сівы’, ’золата, змешанае са срэбрам’ (Фасмер, Этюды, 112; Мацэнаўэр, Cizí sl., 240).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)