пле́нум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сход у поўным саставе членаў выбарнага органа якой-н. арганізацыі.

Закрыты п.

П. праўлення Саюза пісьменнікаў Беларусі.

Пленум Вярхоўнага суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верніса́ж, ‑у, м.

Закрыты прагляд мастацкай выстаўкі; дзень яе адкрыцця.

[Фр. vernissage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімузі́н, ‑а, м.

Закрыты кузаў легкавога аўтамабіля; тып аўтамашыны з такім кузавам. Сесці ў лімузін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варатны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Унутраны, закрыты. Вываратнае шво. // З унутраным швом. Вываратны абутак. Вываратныя галантарэйныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незапяча́таны, ‑ая, ‑ае.

Не закрыты, на які не наложана пячатка. Незапячатаная кантора. // Незаклеены (пра канверт, пісьмо). Прынеслі незапячатанае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закры́тый

1. зачы́нены, мног. пазачыня́ны;

2. закры́ты, мног. пазакрыва́ны; засло́нены;

3. закры́ты;

4. заго́рнуты, зго́рнуты, скла́дзены;

5. закры́ты, мног. пазакрыва́ны, заплю́шчаны, мног. пазаплю́шчваны; см. закры́ть;

◊

при закры́тых дверя́х пры зачы́неных дзвяра́х;

с закры́тыми глаза́ми з заплю́шчанымі вача́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненакры́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не закрыты, не пакрыты чым‑н. зверху. Уздоўж пакойчыка ненакрыты даўгаваты стол, вакол стала гнутыя венскія крэслы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перало́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, па якім што-н. пераламана.

Змацаваць вясло на пераломе.

2. Парушэнне цэласці косці ў чалавека, жывёліны.

Закрыты п. бядра.

Асколачны п. косці.

3. перан. Рэзкая змена ў развіцці чаго-н.

П. у жыцці.

На пераломе.

|| прым. перало́мны, -ая, -ае (да 3 знач.).

П. перыяд гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падве́траны, ‑ая, ‑ае.

Процілеглы таму, куды дзьме вецер, закрыты ад ветру. Відаць было, як трывожыўся бусел: ён тупаў па краёчку з падветранага боку і прыціскаў галінкі да сцяны. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склад³, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

Гук або спалучэнне гукаў, што вымаўляюцца адным штуршком выдыхнутага паветра.

Націскны с.

Дзяліць словы на склады.

○

Адкрыты склад — склад, які канчаецца на галосны гук.

Закрыты склад — склад, які канчаецца на зычны гук.

|| прым. складо́вы, -ая, -ае.

Складовае пісьмо (у якім знакамі абазначаюцца склады, а не гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)