забе́гаць сов.

1. в разн. знач. забе́гать;

спартсме́ны ~галі па даро́жцы — спортсме́ны забе́гали по доро́жке;

па́льцы ~галі па кла́вішах — па́льцы забе́гали по кла́вишам;

2. замета́ться, засуети́ться; захлопота́ть;

мура́шкі ~галі па ску́ры (па спі́не) — мура́шки забе́гали (пошли́) по спине́ (по те́лу);

~галі во́чы — забе́гали глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напе́рад нареч.

1. вперёд;

забяга́ць н.забега́ть вперёд;

зрабі́ць крок н. — сде́лать шаг вперёд;

2. разг. (сперва) вперёд, пре́жде, ра́ньше;

3. разг. (в счёт будущего) вперёд;

узя́ць пла́ту н. — взять пла́ту вперёд;

4. в знач. межд. вперёд;

н., тава́рышы! — вперёд, това́рищи!;

крок н., два кро́кі наза́д — шаг вперёд, два ша́га наза́д;

глядзе́ць н. — смотре́ть вперёд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)