Verbum

баяві́к¹, баевіка́, мн. баевікі́, баевіко́ў, м.

Жанр кінафільма з бойкамі, гвалтам, перастрэлкамі, пагоняй і пад.

эпі́стала, -ы, мн. -ы, -тал, ж.

Жанр літаратуры 18 — пачатку 19 ст., пасланне ў форме ліста.

ду́ма¹, -ы, мн. -ы, дум, ж.

1. Роздум, разважанне.

Думу думаць.

2. Жанр украінскай гістарычнай народнай песні.

Казацкія думы.

канфера́нс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Эстрадны жанр — выступленне на сцэне, звязанае з аб’яўленнем нумароў праграмы, канцэрта, а таксама тэкст такога выступлення.

буко́ліка, -і, ДМ -ліцы, ж. (спец.).

Жанр літаратурных твораў, у якіх ідэалізуецца сціплае вясковае жыццё на ўлонні прыроды.

|| прым. букалі́чны, -ая, -ае.

абразкі́, -о́ў, адз. -зо́к, -зка́, м. (спец.).

Жанр лірычных мініяцюр у беларускай прозе, у якіх адлюстроўваецца ўнутраны свет чалавека.

|| прым. абразко́вы, -ая, -ае.

ака́фіст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Від хвалебнага царкоўнага песнапення, жанр праваслаўнай літургічнай паэзіі.

А.

Святому Мікалаю Цудатворцу.

|| прым. ака́фістны, -ая, -ае.