Verbum

трэль², -і, мн. -і, -ей і -яў, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны, а таксама месца, дзе складваецца такая драўніна.

гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.

Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.

|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.

крэазо́т, -у, М -зо́це, м.

Прадукт сухой перагонкі драўніны — масляністая вадкасць з пахам драўніннага дзёгцю, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.

|| прым. крэазо́тавы, -ая, -ае.

струг¹, -а, мн. стругі́, -о́ў, м. (спец.).

1. Ручны інструмент для грубай апрацоўкі драўніны струганнем.

2. Землярыйная машына для зразання грунту слаямі і перамяшчэння яго.

такса́цыя, -і, ж. (спец.).

1. гл. таксаваць.

2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

|| прым. таксацы́йны, -ая,-ае.

цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

фане́ра, -ы, ж.

1. Тонкія драўляныя пласціны для абліцоўкі сталярных вырабаў.

2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны.

Трохслойная ф.

|| прым. фане́рны, -ая, -ае.