раздра́пваць

‘раздзіраць, драпаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раздра́пваю раздра́пваем
2-я ас. раздра́пваеш раздра́пваеце
3-я ас. раздра́пвае раздра́пваюць
Прошлы час
м. раздра́пваў раздра́пвалі
ж. раздра́пвала
н. раздра́пвала
Загадны лад
2-я ас. раздра́пвай раздра́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раздра́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выша́рпваць

‘драць, драпаць, тузаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выша́рпваю выша́рпваем
2-я ас. выша́рпваеш выша́рпваеце
3-я ас. выша́рпвае выша́рпваюць
Прошлы час
м. выша́рпваў выша́рпвалі
ж. выша́рпвала
н. выша́рпвала
Загадны лад
2-я ас. выша́рпвай выша́рпвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выша́рпваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дры́баць

драпаць пяром, крэмзаць, пісаць абы-як што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дры́баю дры́баем
2-я ас. дры́баеш дры́баеце
3-я ас. дры́бае дры́баюць
Прошлы час
м. дры́баў дры́балі
ж. дры́бала
н. дры́бала
Загадны лад
2-я ас. дры́бай дры́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дры́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

задра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Пачаць драпаць ​1.

2. Драпаючы, закрэсліць што‑н. па чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрека́тьII несов. (быстро убегать), прост. дра́паць, уцяка́ць; дава́ць дра́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарга́ць

драпаць што-небудзь (руку, твар і пад.); асядлаць каго-небудзь, сесці верхам на каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жарга́ю жарга́ем
2-я ас. жарга́еш жарга́еце
3-я ас. жарга́е жарга́юць
Прошлы час
м. жарга́ў жарга́лі
ж. жарга́ла
н. жарга́ла
Загадны лад
2-я ас. жарга́й жарга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жарга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чу́хаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

1. Скрэбці, драпаць, каб пазбавіцца свербу.

Ч. спіну.

2. перан. Трывожыць, турбаваць каго-н. (разм.).

Чухаць патыліцу (разм.) — быць заклапочаным чым-н.

|| зак. пачу́хаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. чу́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Драпаючы, прадзерці.

2. Зрабіць неглыбокія драпіны на чым‑н.

3. і без дап. Драпаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крамзо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Няўмела, неакуратна пісаць; крэмзаць, драпаць. Пакуль ён быў малы, бацька вельмі не прыглядаўся, што там крамзоліць дзіця. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. драпаць ​1 і драпацца (у 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. Драпанне кіпцюрамі па дзвярах. Чуваць драпанне мышэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)