трагеды́йна-драматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трагеды́йна-драматы́чны трагеды́йна-драматы́чная трагеды́йна-драматы́чнае трагеды́йна-драматы́чныя
Р. трагеды́йна-драматы́чнага трагеды́йна-драматы́чнай
трагеды́йна-драматы́чнае
трагеды́йна-драматы́чнага трагеды́йна-драматы́чных
Д. трагеды́йна-драматы́чнаму трагеды́йна-драматы́чнай трагеды́йна-драматы́чнаму трагеды́йна-драматы́чным
В. трагеды́йна-драматы́чны (неадуш.)
трагеды́йна-драматы́чнага (адуш.)
трагеды́йна-драматы́чную трагеды́йна-драматы́чнае трагеды́йна-драматы́чныя (неадуш.)
трагеды́йна-драматы́чных (адуш.)
Т. трагеды́йна-драматы́чным трагеды́йна-драматы́чнай
трагеды́йна-драматы́чнаю
трагеды́йна-драматы́чным трагеды́йна-драматы́чнымі
М. трагеды́йна-драматы́чным трагеды́йна-драматы́чнай трагеды́йна-драматы́чным трагеды́йна-драматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэатра́льна-драматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэатра́льна-драматы́чны тэатра́льна-драматы́чная тэатра́льна-драматы́чнае тэатра́льна-драматы́чныя
Р. тэатра́льна-драматы́чнага тэатра́льна-драматы́чнай
тэатра́льна-драматы́чнае
тэатра́льна-драматы́чнага тэатра́льна-драматы́чных
Д. тэатра́льна-драматы́чнаму тэатра́льна-драматы́чнай тэатра́льна-драматы́чнаму тэатра́льна-драматы́чным
В. тэатра́льна-драматы́чны (неадуш.)
тэатра́льна-драматы́чнага (адуш.)
тэатра́льна-драматы́чную тэатра́льна-драматы́чнае тэатра́льна-драматы́чныя (неадуш.)
тэатра́льна-драматы́чных (адуш.)
Т. тэатра́льна-драматы́чным тэатра́льна-драматы́чнай
тэатра́льна-драматы́чнаю
тэатра́льна-драматы́чным тэатра́льна-драматы́чнымі
М. тэатра́льна-драматы́чным тэатра́льна-драматы́чнай тэатра́льна-драматы́чным тэатра́льна-драматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́рыка-драматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́рыка-драматы́чны лі́рыка-драматы́чная лі́рыка-драматы́чнае лі́рыка-драматы́чныя
Р. лі́рыка-драматы́чнага лі́рыка-драматы́чнай
лі́рыка-драматы́чнае
лі́рыка-драматы́чнага лі́рыка-драматы́чных
Д. лі́рыка-драматы́чнаму лі́рыка-драматы́чнай лі́рыка-драматы́чнаму лі́рыка-драматы́чным
В. лі́рыка-драматы́чны (неадуш.)
лі́рыка-драматы́чнага (адуш.)
лі́рыка-драматы́чную лі́рыка-драматы́чнае лі́рыка-драматы́чныя (неадуш.)
лі́рыка-драматы́чных (адуш.)
Т. лі́рыка-драматы́чным лі́рыка-драматы́чнай
лі́рыка-драматы́чнаю
лі́рыка-драматы́чным лі́рыка-драматы́чнымі
М. лі́рыка-драматы́чным лі́рыка-драматы́чнай лі́рыка-драматы́чным лі́рыка-драматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыадзі́нства, -а, н.

Адзінства трох сутнасцей, з’яў, рыс.

Драматычнае трыадзінства — адзінства часу, месца і дзеяння, якое ўласціва драматургіі класіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эстра́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Падмосткі для канцэртных выступленняў артыстаў.

Выйсці на эстраду.

2. Музычнае ці драматычнае мастацтва — выкананне невялікіх твораў на сцэне, эстрадзе.

Музыка для эстрады.

|| прым. эстра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да драмы (у 1, 2 знач.). Драматычны тэатр. Драматычны твор. Драматычнае мастацтва.

2. Поўны драматызму (у 2 знач.). Драматычны выпадак. Драматычная развязка.

3. Моцны, крыху рэзкі па тэмбру, у адрозненне ад лірычнага (пра голас спевака). Драматычны тэнар. Драматычнае сапрана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматургі́я, -і, ж.

1. Драматычнае мастацтва.

2. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

Курс драматургіі.

3. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, эпохі і пад.

Руская класічная д.

Д.

Кандрата Крапівы.

|| прым. драматургі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыадзі́нства, ‑а, н.

Адзінства трох паняццяў, прадметаў, умоў.

•••

Драматычнае трыадзінства — адзінства часу, месца і дзеяння, якое захоўвалася драматургіяй класіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматургі́я, ‑і, ж.

1. Драматычнае мастацтва. Задачы драматургіі. Працаваць у галіне драматургіі.

2. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога‑н. пісьменніка, народа, эпохі і пад. Драматургія Крапівы. Беларуская драматургія.

3. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

[Грэч. dramaturgia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́рыка-драматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які спалучае элементы лірыкі і драмы (пра літаратурны твор). Лірыка-драматычная паэма.

2. У музыцы — пераходны паміж лірычным і драматычным (пра голас спевака, спявачкі). Лірыка-драматычны тэнар. Лірыка-драматычнае сапрана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)