далечыня́, -і́, мн. далячы́ні, -чы́нь і -яў і далячы́нь, -і, мн. далячы́ні, -ей і -яў, ж.

Тое, што і даль.

Разгледзець далечыню (далячынь) у бінокль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ліць

‘аддаляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. да́лю да́лім
2-я ас. да́ліш да́ліце
3-я ас. да́ліць да́ляць
Прошлы час
м. да́ліў да́лілі
ж. да́ліла
н. да́ліла
Загадны лад
2-я ас. да́ль да́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час да́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разле́гласць ж. просто́р м., даль, раздо́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затума́ніцца сов., прям., перен. затума́ниться;

даль ~нілася — даль затума́нилась;

во́чы ~ніліся — глаза́ затума́нились;

свядо́масць ~нілася — созна́ние затума́нилось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разло́г, -гу м. даль ж., просто́р, раздо́лье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́леч, ‑ы, ж.

Разм. Даль, далечыня. Чэзлі цьмяныя фарбы захаду на спадах гор, хмурнела далеч. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухаве́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухавею, з’яўляецца сухавеем. Штодзень у сінеч даль адзета, З адной дзьме вецер стараны, Ды вецер зыркі, сухавейны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угле́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

1. у каго-што, на каго-што і без дап. Уважліва працягла глядзець, прыгледзецца, стараючыся ўбачыць каго-, што-н.

У. ў марскую даль.

2. у каго-што. Не зводзячы вачэй, нерухома глядзець куды-н., на каго-, што-н., уставіцца, утаропіцца.

Чаго ты гэтак угледзеўся ў мяне?

|| незак. угляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і угля́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неабся́жны, ‑ая, ‑ае.

Вялікі па працягласці, памерах; бязмежны. Пад сінім небам залацяцца неабсяжныя нівы. В. Вольскі. Дыхне ветрык і бягуць прыбоем жытнёвыя хвалі ў неабсяжную даль да самага небасхілу. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далечыня́ і далячы́нь, далечыні, ж.

Тое, што і даль. У далечыні раскінуўся старажытны горад, які Здаўна лічыўся варотамі Масквы. Гурскі. Чарноцкі стараецца разгледзець далечыню ў бінокль. Чорны. Далячынь палеткаў дыміцца параю. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)