царко́ўна-грама́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўна-грама́дскі |
царко́ўна-грама́дская |
царко́ўна-грама́дскае |
царко́ўна-грама́дскія |
| Р. |
царко́ўна-грама́дскага |
царко́ўна-грама́дскай
царко́ўна-грама́дскае |
царко́ўна-грама́дскага |
царко́ўна-грама́дскіх |
| Д. |
царко́ўна-грама́дскаму |
царко́ўна-грама́дскай |
царко́ўна-грама́дскаму |
царко́ўна-грама́дскім |
| В. |
царко́ўна-грама́дскі (неадуш.)
царко́ўна-грама́дскага (адуш.) |
царко́ўна-грама́дскую |
царко́ўна-грама́дскае |
царко́ўна-грама́дскія (неадуш.)
царко́ўна-грама́дскіх (адуш.) |
| Т. |
царко́ўна-грама́дскім |
царко́ўна-грама́дскай
царко́ўна-грама́дскаю |
царко́ўна-грама́дскім |
царко́ўна-грама́дскімі |
| М. |
царко́ўна-грама́дскім |
царко́ўна-грама́дскай |
царко́ўна-грама́дскім |
царко́ўна-грама́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ідэ́йна-грама́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ідэ́йна-грама́дскі |
ідэ́йна-грама́дская |
ідэ́йна-грама́дскае |
ідэ́йна-грама́дскія |
| Р. |
ідэ́йна-грама́дскага |
ідэ́йна-грама́дскай
ідэ́йна-грама́дскае |
ідэ́йна-грама́дскага |
ідэ́йна-грама́дскіх |
| Д. |
ідэ́йна-грама́дскаму |
ідэ́йна-грама́дскай |
ідэ́йна-грама́дскаму |
ідэ́йна-грама́дскім |
| В. |
ідэ́йна-грама́дскі (неадуш.)
ідэ́йна-грама́дскага (адуш.) |
ідэ́йна-грама́дскую |
ідэ́йна-грама́дскае |
ідэ́йна-грама́дскія (неадуш.)
ідэ́йна-грама́дскіх (адуш.) |
| Т. |
ідэ́йна-грама́дскім |
ідэ́йна-грама́дскай
ідэ́йна-грама́дскаю |
ідэ́йна-грама́дскім |
ідэ́йна-грама́дскімі |
| М. |
ідэ́йна-грама́дскім |
ідэ́йна-грама́дскай |
ідэ́йна-грама́дскім |
ідэ́йна-грама́дскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
досоциалисти́ческий дасацыялісты́чны;
досоциалисти́ческие обще́ственные форма́ции дасацыялісты́чныя грама́дскія фарма́цыі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грама́дскі, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да грамадства, які ўзнікае ў грамадстве, звязаны з дзейнасцю людзей у грамадстве.
Г. лад.
Грамадскае становішча.
Грамадскія навукі.
Грамадскае жыццё.
Грамадская думка.
Грамадскія адносіны.
2. Звязаны з работай па добраахвотным абслугоўванні палітычных, культурных, прафесійных патрэб калектыву.
Грамадская арганізацыя.
Г. кантралёр.
Грамадская работа.
3. Які належыць грамадству, не прыватны.
Грамадская ўласнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грама́дскасць, -і, ж., зб.
1. Перадавая, найбольш актыўная частка грамадства.
Пісьменніцкая г.
Вынесці што-н. на суд грамадскасці.
2. Грамадскія арганізацыі.
Прафсаюзная г. фабрыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біялагі́зм, ‑у, м.
Ненавуковая тэндэнцыя тлумачыць грамадскія з’явы біялагічнымі прычынамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самавы́значыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.
Вызначыць сваё месца ў жыцці, у грамадстве, усвядоміць свае грамадскія нацыянальныя інтарэсы і пад.
|| незак. самавызнача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. самавызначэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самаабклада́нне, ‑я, н.
Дабравольны збор сродкаў на мясцовыя грамадскія патрэбы, вызначаны самім насельніцтвам, калектывам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяскла́савы, ‑ая, ‑ае.
Які не падзяляецца на грамадскія класы, не мае класаў. Бяскласавае камуністычнае грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпо́лле, -я, н.
1. Памяшканне пад падлогай, падвал.
Засыпаць бульбу ў п.
2. Арганізацыя, грамадскія групы, якія дзейнічаюць тайна ад улад, а таксама сама дзейнасць у такіх арганізацыях, групах.
Рэвалюцыйнае п.
Ісці ў п.
|| прым. падпо́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)