го́рько нареч. го́рка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка ж.

1. уменьш. го́рка, -кі ж.; (возвышенность — ещё) узго́рак, -рка м.;

2. (этажерка) го́рка, -кі ж.; палі́ца, -цы ж.;

3. кра́сная го́рка этногр. право́дная нядзе́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыго́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Невялікая горка, пагорак, узгорак.

Спусціцца з прыгорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́нік, -у, м.

1. Горка-кіслы газіраваны напой.

2. Касметычны сродак для ачышчэння скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рестно нареч. гаро́тна; го́рка; тужлі́ва, жа́ласна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́джаны¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У вуснай народнай творчасці: жаніх.

Дзяўчаты горка плакалі, не прычакаўшы суджаных з вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узго́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак.

Пясчаны ў.

|| памянш. узго́рачак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́дны: ~ная нядзе́ля этн. кра́сная го́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кратаві́нне ср., разг. го́рка земли́, нары́тая крото́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істо́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць істотнага; значнасць, важнасць. Горка маці ад усведамлення істотнасці гэтай трывогі. Ды ці адной ёй горка!.. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)