псіхало́гія, -і, ж.
1. Навука, якая вывучае працэсы і заканамернасці псіхічнай дзейнасці.
2. Сукупнасць псіхічных працэсаў, што абумоўліваюць пэўны род дзейнасці.
П. творчасці.
3. Душэўны склад, псіхіка.
Раскрыць псіхалогію героя.
|| прым. псіхалагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спо́ведзь, -і, ж.
1. Пакаянне ў грахах перад святаром і дараванне ім грахоў.
2. перан. Шчыры расказ пра сваё жыццё; прызнанне ў чым-н.
С. героя рамана.
|| прым. спо́ведны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пасмяро́тна, прысл.
Пасля смерці. Узнагарадзіць пасмяротна. Прысвоіць пасмяротна званне Героя Савецкага Саюза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ёмісты, -ая, -ае.
1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.
Ёмістая пасудзіна.
2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.
Ё. характар героя.
|| наз. ёмістасць, -і, ж.
Ё. рэзервуара.
Ё. фразы.
Ё. вобразных сродкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагаві́ць, -гаўлю́, -гаві́ш, -гаві́ць; -гаві́м, -гавіце́, -гавя́ць; -гаўлёны; зак., каго-што.
Аднесціся з захапленнем, з любасцю да каго-н., узняць на ўзровень бажаства.
А. паэта.
А. героя.
|| незак. абагаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. абагаўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
характэ́рны, -ая, -ае.
1. 3 рэзка выяўленымі, своеасаблівымі рысамі.
Х. твар.
2. Уласцівы каму-, чаму-н.
Характэрныя рысы героя рамана.
3. У мастацтве: уласцівы пэўнаму народу, эпосе, грамадскаму асяроддзю.
Характэрныя ролі.
Характэрныя танцы.
|| наз. характэ́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узмужне́ласць, ‑і, ж.
Стан узмужнелага. Духоўная ўзмужнеласць народа. □ Акцёр [Барыс Платонаў] паказвае духоўны рост героя, яго ўзмужнеласць. Сабалеўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.
1. Абвесці фарбай ці алоўкам што-н.; размаляваць па краях.
2. перан. Ахарактарызаваць, апісаць.
А. вобраз героя.
|| незак. абмалёўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абмалёўванне, -я, н. і абмалёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абло́маўшчына, ‑ы, ж.
Бязволле, лянота, бяздзейнасць як грамадская з’ява. (Ад імя Абломава — героя аднайменнага рамана І.А. Ганчарова.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.
1. Правесці рыску пад чым-н.
П. галосныя ў словах.
2. перан. Асабліва выдзеліць, звяртаючы ўвагу на што-н.
П. сваю думку.
П. адмоўныя рысы героя.
|| незак. падкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падкрэ́сліванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)