футраві́на, -ы, ж.

1. зб. Вырабленыя шкуркі пушных звяроў як прадмет гандлю; пушніна.

Гандляваць футравінай.

2. Валасяное покрыва пушных звяроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уразно́с, прысл.

Разм. Разносячы (тавары і пад.) па хатах, па вуліцах. Гандляваць уразнос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таргава́ць несов.

1. (прицениваться) торгова́ть;

2. см. гандлява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купцава́ць

‘гандляваць, выступаць у якасці купца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. купцу́ю купцу́ем
2-я ас. купцу́еш купцу́еце
3-я ас. купцу́е купцу́юць
Прошлы час
м. купцава́ў купцава́лі
ж. купцава́ла
н. купцава́ла
Загадны лад
2-я ас. купцу́й купцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час купцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

торга́шествовать несов., разг., презр., прям., перен. гандлява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

торгова́ть несов.

1. (вести торговлю) гандлява́ць;

2. (прицениваться) таргава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

футраві́на ж., собир. мех м., пушни́на;

гандлява́ць ~най — торгова́ть ме́хом (пушни́ной)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагандлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

1. каго-што. Панесці страты гандлюючы; прагандлявацца.

2. чым і без дап. Гандляваць некаторы час. [Сяргея] пакінулі ў спакоі, і ён прагандляваў да самай вайны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́тра, -а, н.

1. Валасяное покрыва на целе жывёлы; шэрсць.

2. Вырабленая шкура пушнога звера, а таксама гэтыя шкуры як прадмет гандлю, вытворчасці.

Ф. вавёркі.

Гандляваць футрам.

3. Зімовая вопратка з вырабленых шкур пушнога звера.

|| прым. фу́травы, -ая, -ае і футро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Сфера таварнага абарачэння, тавараабароту.

Знешні р.

Унутраны р.

Рынкі збыту (раёны рэалізацыі тавараў; спец.).

2. Месца рознічнага гандлю пад адкрытым небам або ў гандлёвых радах; базар.

Калгасны р.

Крыты р.

Гандляваць на рынку.

|| прым. ры́начны, -ая, -ае.

Рыначныя адносіны.

Рыначная цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)