прагалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑голіцца; зак.

Галіцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбрива́ться возвр., страд. выго́львацца, галі́цца, выбрыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Падгаліць сабе бараду, вусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑голіцца; заг. дагаліся; зак.

Закончыць галіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Разм. Пагаліцца нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. галіць і галіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Разм. Адкрыць якую‑н. частку свайго цела. падняўшы вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́риться несов., прост. ква́піцца, га́ліцца, гна́цца (за чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрива́ться

1. галі́цца, бры́цца;

2. страд. аго́львацца, абрыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расскуго́ліцца, ‑голюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.

Разм.

1. Пачаць моцна і доўга скуголіць.

2. перан. Расплакацца, расхныкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)