Verbum

маладо́сць, -і, ж.

1. Юнацкі ўзрост, маладыя гады жыцця.

2. Нядаўняе, непрацяглае існаванне чаго-н.

М. краіны.

◊

Другая маладосць — прыліў новых сіл у пажылыя гады.

Не першай маладосці — немалады, пажылы.

двухго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у два гады.

Мінулае д.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася два гады назад.

Споўнілася д. са дня прыняцця Закона «Аб мовах у Рэспубліцы Беларусь».

|| прым. двухгадо́вы, -ая, -ае.

пазале́тась, прысл.

Два гады назад.

Гэта было п.

|| прым. пазале́ташні, -яя, -яе.

Пазалеташняя вясна.

дзяво́цтва, -а, н.

Перыяд жыцця дарослай дзяўчыны да шлюбу; дзявочыя гады.

У дзявоцтве Сяргеева.

вучнёўства, -а, н.

Прабыванне ў становішчы вучня (у 1 і 2 знач.).

Гады вучнёўства.

чатырохгадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. чатырохгоддзе.

2. Які праіснаваў, пражыў чатыры гады.

Ч. сын.

маладжа́вы, -ая, -ае.

Які выглядае маладзей за свае гады.

М. твар.

|| наз. маладжа́васць, -і, ж.

двухгадо́вы, -ая, -ае.

1. гл. двухгоддзе.

2. Які праіснаваў, пражыў два гады.

Д. тэрмін.

Двухгадовае дзіця.