цыклані́чны циклони́ческий;

ц. віхо́р — циклони́ческий вихрь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́хрем нареч. ві́храм, як віхо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

циклони́ческий цыклані́чны;

циклони́ческий вихрь цыклані́чны віхо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лясі́на, -ы, мн. -ы, -сі́н, ж. (разм.).

1. Адно дрэва.

Віхор зваліў лясіну.

2. зб. Ссечаныя дрэвы як лесаматэрыял.

Сплаў карабельнай лясіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смерч, -у, мн. -ы, -аў, м.

Моцны віхор, які падымае ўверх і круціць слуп вады, пяску, пылу.

С. на моры.

|| прым. сме́рчавы, -ая, -ае.

С. слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́хар,

гл. віхор ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць.

Р. трывогу.

Р. сумненні.

|| незак. разве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразбура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разбурыць вялікую колькасць чаго‑н. Віхор наразбураў стагоў сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крутун ’віхор’ (Яўс.). Гл. круціць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вихрь м., прям., перен. віхо́р, род. ві́хру м., ві́хар, род. ві́хру м.; віху́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)