хе́рас

віно

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хе́рас
Р. хе́расу
Д. хе́расу
В. хе́рас
Т. хе́расам
М. хе́расе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

це́рпкі, -ая, -ае.

Кіславата-даўкі, аскомісты.

Церпкае віно.

|| наз. це́рпкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сідр, -у, м.

Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

|| прым. сі́дравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мацава́ны, ‑ая, ‑ае.

З дабаўленнем спірту (пра віно). Паўсалодкае мацаванае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

креплёный прил. мацава́ны;

креплёное вино́ мацава́нае віно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шампанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) шампанізацыі (вінаграднае віно). Шампанізаваць віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсе́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Салодкія стравы, садавіна ці цукеркі, якія падаюцца ў канцы абеду.

|| прым. дэсе́ртны, -ая, -ае.

Дэсертнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сульфітава́ць

‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сульфіту́ю сульфіту́ем
2-я ас. сульфіту́еш сульфіту́еце
3-я ас. сульфіту́е сульфіту́юць
Прошлы час
м. сульфітава́ў сульфітава́лі
ж. сульфітава́ла
н. сульфітава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфіту́й сульфіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сульфіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сульфітава́ць

‘унесці (уносіць) дыяксід серы ў сок, мязгу або віно

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сульфіту́ю сульфіту́ем
2-я ас. сульфіту́еш сульфіту́еце
3-я ас. сульфіту́е сульфіту́юць
Прошлы час
м. сульфітава́ў сульфітава́лі
ж. сульфітава́ла
н. сульфітава́ла
Загадны лад
2-я ас. сульфіту́й сульфіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сульфітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыча́сце, -я, н. і прыча́сць, -і, ж.

1. У вернікаў: віно з кавалачкамі просвіры ў чашы, якое ўжываецца ў царкве для прычашчэння.

2. Тое, што і прычашчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)