вычэ́рпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вычэрпваць — вычарпаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навычэ́рпваць сов. (во множестве) вы́черпать; см. вы́чарпаць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Вычарпаць паступова ўсё, многае або вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павычэ́рпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычарпаць, выбраць за некалькі прыёмаў усё, многае. Павычэрпваць ваду з калодзежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чарпаны

1. вы́черпанный;

2. исче́рпанный, истощённый;

1, 2 см. вы́чарпаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вычэ́рпваць несов.

1. выче́рпывать;

2. исче́рпывать, истоща́ть;

1, 2 см. вы́чарпаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., што.

1. Старанна апрацоўваючы, зрабіць прыгодным для чаго-н.

Р. поле.

2. Усебакова даследаваць, вывучыць.

Р. праблемнае пытанне.

3. Вычарпаць дзе-н. усю магчымую здабычу карысных выкапняў.

Залаты прыіск ужо распрацаваны.

|| незак. распрацо́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. распрацо́ўванне, -я і распрацо́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невычарпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які практычна цяжка вычарпаць, выкарыстаць поўнасцю; вельмі багаты. Запасы ў атмасферы невычарпальныя. □ Сваёй назвай .. [Салігорск] абавязак невычарпальным скарбам калійнай і каменнай солі. «Маладосць». // Бязмежны. Невычарпальныя магчымасці. □ Энтузіязм камсамольцаў і моладзі быў невычарпальны. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., каго-што.

1. Абмыць, змыць (гразь, бруд і пад.). Ён [паэт] можа перуны выкрасаць з яснага неба, ліўнямі смугу спаласкаць, вясёлкай раку вычарпаць, травамі, дрэвамі заспяваць. Бялевіч.

2. безас. Разм. Пра стан змучанасці, змардаванасці пры паносе. Яго так спаласкала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истощи́ть сов.

1. (изнурить) змардава́ць; знясі́ліць;

2. (о почве) спусто́шыць, абяспло́дзіць, вы́сіліць;

3. (исчерпать) вы́чарпаць; (израсходовать) вы́даткаваць; зрасхо́даваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)