выскраба́нне ср.

1. выска́бливание;

2. выскреба́ние;

1, 2 см. выскраба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Кухонная анучка для выцірання стала.

2. Гумка для сцірання напісанага. Напісанае пяром прыходзілася выскрабаць ножыкам, бо сцірка не памагала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́скрабкі (БРС). Укр. ви́скрібкі, польск. wyskrobek, звычайна мн. л. wyskrobki, в.-луж. wuškrabk, чэш. дыял. vyškrabek ’булачка з рэштак цеста’. Ад выскрабаць з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́скрабак ’булачка з цеста, якое выскрабаецца з дзежкі’; ’апошняе дзіця ў сям’і’ (З нар. сл.), выскраба́чка ’маленькая булачка хлеба, спечаная з рэштак цеста’. Ад выскрабаць (гл. скрэбці) з суф. ‑ак, ‑ачка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)