Ву́сербаць ’хутка з’есці, сёрбаючы’ (Янк. II). Гл. вы́сербаць, сёрбаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ссёрбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Сёрбаючы, з’есці якую‑н. вадкую страву; высербаць. Ссёрбаць суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хлебать сов., прост., обл. вы́сербаць, мног. павысёрбваць, вы́хлебтаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхлеба́ть сов.

1. (съесть) вы́сербаць;

2. перен. расхлёбаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)