вы́утюжить сов. вы́прасаваць, вы́гладзіць, мног. павыгла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпрасаваць, адпрасаваць усё, многае. Павыпрасоўваць кашулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Скончыць прасаванне (прасам); выпрасаваць усё, да канца. Дапрасаваць бялізну.

дапрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Скончыць прасаваць (прэсам); спрасаваць усё, да канца. Дапрасаваць торф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Зацыраваць усё, многае. [Марына Паўлаўна:] — Прыбяжыш, як непрытомная, і за мыццё бялізны або падлогі возьмешся. А то пазашываць, пацыраваць, выпрасаваць трэба. Васілевіч.

2. і без дап. Цыраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Апрацаваць гарачым прасам што‑н.; выпрасаваць. Кожны з.. [хлапцоў], раскладаючы свае рэчы, думаў, як памыць, папрасаваць і пачысціць сваё адзенне хоць к вялікаму святу. Грахоўскі. Учора Святлана перажыла пакрывалы, пакрухмаліла іх, а сёння папрасавала. Шахавец.

2. і без дап. Прасаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гладить сов.

1. (выровнять, пригладить, сделать что-л. гладким, ровным) вы́гладзіць, мног. павыгла́джваць; вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (выутюжить) вы́прасаваць, мног. павыпрасо́ўваць, вы́гладзіць, мног. павыгла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шво ср., в разн. знач. шов м.;

вы́прасаваць ш. — разгла́дить шов;

шыць дро́бным швом — шить ме́лким швом;

накла́дваць (наклада́ць) швы — мед. накла́дывать швы;

зварно́е ш. — стр., тех. сварно́й шов;

◊ трашча́ць па ўсіх швах — треща́ть по всем швам;

ру́кі па швах — ру́ки по швам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)