рэабіліта́цыя, -і, ж.

1. гл. рэабілітаваць.

2. Устараненне вынікаў якой-н. цяжкай хваробы або траўмы (спец.).

Медыцынская р.

|| прым. рэабілітацы́йны, -ая, -ае.

Р. цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ачко́вы спорт. очко́вый;

~вая сістэ́ма падвядзе́ння вы́нікаў спабо́рніцтва — очко́вая систе́ма подведе́ния ито́гов соревнова́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрадукцы́йны, -ая, -ае.

1. Які траціцца дарма, без карысці, не дае патрэбных вынікаў.

Непрадукцыйная праца.

2. Які не дае прыбытку; нерэнтабельны.

Непрадукцыйная гаспадарка.

|| наз. непрадукцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарэ́мны, -ая, -ае.

1. Які не прыносіць жаданых вынікаў; марны.

Дарэмныя спробы.

Дарэмныя надзеі.

2. Беспадстаўны, беспрычынны.

Дарэмная трывога.

3. Атрыманы дарма, бясплатны.

Д. хлеб.

|| наз. дарэ́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безвыніко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць безвыніковага; адсутнасць вынікаў. Безвыніковасць катаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапта́цца, тапчу́ся, то́пчашся, то́пчацца; тапчы́ся; незак.

1. Пераступаць з нагі на нагу на адным месцы.

2. перан. Рабіць што-н., не дасягаючы мэты, без належных вынікаў.

|| наз. тапта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недабратво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які вядзе да дрэнных вынікаў; шкодны. Недабратворны ўплыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадба́члівы, ‑ая, ‑ае.

Які не прадбачыць магчымых вынікаў; недальнабачны. Непрадбачлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безвыніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не дае патрэбных, жаданых вынікаў, беспаспяховы. Безвыніковы дослед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадурэ́цца, ‑эюся, ‑эешся, ‑эецца; зак.

Разм. Дурэючы, давесці сябе да непрыемных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)