вымыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак.

1. каго-што. Вымыць ніжнюю частку цела.

П. дзіця.

2. што. Вымыць на скорую руку (разм.).

П. падлогу.

3. што. Размыць знізу.

Вада падмыла берагі ракі.

|| незак. падмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. падмы́цца, -мы́юся, -мы́ешся, -мы́ецца (да 1 знач.); незак. падмыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. падмыва́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павымыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Вымыць усіх, многіх, усё, многае або ў многіх месцах.

П. дзяцей.

П. вокны.

Вада павымывала раўчукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́мыты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вымыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашурава́ць

‘старанна вымыць, нацерці, адскрэбці, вычысціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашуру́ю нашуру́ем
2-я ас. нашуру́еш нашуру́еце
3-я ас. нашуру́е нашуру́юць
Прошлы час
м. нашурава́ў нашурава́лі
ж. нашурава́ла
н. нашурава́ла
Загадны лад
2-я ас. нашуру́й нашуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

постира́ть сов. памы́ць, (много, неоднократно) папамыва́ць, папамы́ць, вы́мыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навымыва́ць сов. (во множестве) вы́мыть; см. вы́мыць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вымываць — вымыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадра́іць, ‑драю, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Драячы, вычысціць, вымыць вельмі чыста. Прадраіць палубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны; зак., што.

1. Чысцячы, зняць, вывесці.

А. пляму.

2. Вымыць, вычысціць што-н.

А. кацёл.

|| незак. адчышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адчы́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)