тлу́сціць, тлу́шчу, тлу́сціш, тлу́сціць; тлу́шчаны; незак., што.
1. Вымазваць, зашмальцоўваць што-н. тлушчам, чым-н. тлустым.
2. Насычаць тлушчамі што-н. у працэсе апрацоўкі (спец.).
Т. скуру.
|| наз. тлушчэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ушкаджа́ць
‘шкодзіць, вымазваць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушкаджа́ю |
ушкаджа́ем |
| 2-я ас. |
ушкаджа́еш |
ушкаджа́еце |
| 3-я ас. |
ушкаджа́е |
ушкаджа́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ушкаджа́ў |
ушкаджа́лі |
| ж. |
ушкаджа́ла |
| н. |
ушкаджа́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ушкаджа́й |
ушкаджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ушкаджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ушко́джваць
‘шкодзіць, вымазваць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушко́джваю |
ушко́джваем |
| 2-я ас. |
ушко́джваеш |
ушко́джваеце |
| 3-я ас. |
ушко́джвае |
ушко́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ушко́джваў |
ушко́джвалі |
| ж. |
ушко́джвала |
| н. |
ушко́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ушко́джвай |
ушко́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ушко́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тлу́сціць, тлушчу, тлусціш, тлусціць; незак., што.
1. Вымазваць, зашмальцоўваць што‑н. тлушчам, чым‑н. тлустым.
2. Спец. Насычаць тлушчамі што‑н. у працэсе апрацоўкі. Тлусціць скуру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выма́званне ср.
1. выма́зывание, нама́зывание, прома́зывание, сма́зывание;
2. разг. па́чканье, изма́зывание;
3. разг. выма́зывание;
1-3 см. выма́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выма́звацца несов.
1. (мазью и т.п.) выма́зываться, нама́зываться, прома́зываться, сма́зываться;
2. разг. па́чкаться, изма́зываться;
1, 2 см. вы́мазацца;
3. страд. выма́зываться, нама́зываться, прома́зываться, сма́зываться; па́чкаться, изма́зываться; см. выма́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. каго-што ў што і чым. Забруджваць, вымазваць.
П. адзенне. П. рукі.
2. Рабіць брудна, няўмела (разм.).
Не малюе, а пэцкае.
◊
Пэцкаць рукі аб каго-што (разм.) — быць замешаным у што-н. непрыстойнае, нізкае, звязанае з кім-н.
|| зак. вы́пацкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), апэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), запэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), спэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.), напэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.) і упэ́цкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 1 знач.).
|| аднакр. пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́ (да 1 знач.; разм.).
|| наз. пэ́цканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. у што, чым. Забруджваць, вымазваць. Калі скажа [маці] Юльцы не пэцкаць спаднічкі, дык якраз прыйдзе запэцканая ў гразь з ног да галавы. Бядуля. [Агата] выцірала кулакамі вочы і пэцкала зямлёю твар. Чорны.
2. і без дап. Разм. Рабіць што‑н. няўмела, неахайна, брудна (пераважна маляваць, пісаць). — Але ж Платон і фарбы набыў не для забавы. Хіба прыемна, калі імі не малююць, а пэцкаюць, — з рэзкасцю адбіў напад Сандро. М. Ткачоў.
•••
Пэцкаць рукі аб каго, аб што — быць замешаным у што‑н. непрыстойнае, нізкае, звязвацца з кім‑н. [Васька:] — Мы заб’ём.. [інжынера]. Вы, старыя, не хочаце пэцкаць аб яго свае рукі, дык мы прыбяром яго. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)