вы́краены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкро́йваць несов., прям., перен. выкра́ивать; см. вы́краіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыкро́йваць сов. (во множестве) вы́кроить; см. вы́краіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак., чаго.

1. Скроіць, выкраіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. сарочак.

2. Нарэзаць лустамі.

Н. хлеба.

|| незак. накро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкройваць — выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́стрыгаць ’скроіць’ (Жд., 1). Запазычанне з польск. wystrzygać ’выразаць, выкраіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Скроіць, выкраіць (сукенку, чаравікі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́камбінаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Разм. Эканомячы, выдзеліць што‑н.; выгадаць, выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. спіна.

2. Апора для спіны ў крэсла, канапы і пад.

С. крэсла.

3. Частка адзення, якая закрывае спіну (спец.).

Выкраіць спінку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыкро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкраіць вялікую колькасць чаго‑н. Павыкройваць сукенкі. Павыкройваць перадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)