выкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкладваць — выкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даміно́¹, нескл., н.

Гульня, у якой трэба выкласці 28 пластмасавых або касцяных пласцінак, на якіх нанесены ачкі, а таксама самі пласцінкі.

Гуляць у д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змясто́ўны, -ая, -ае.

З багатым зместам (у 1 знач.), з вялікім унутраным сэнсам, значэннем.

З. даклад.

Змястоўна (прысл.) выкласці думкі.

|| наз. змясто́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. выкласці.

2. звычайна мн. Разлік, вылічэнне.

Матэматычныя выкладкі.

3. Паходная амуніцыя салдата.

Баявая в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перыфразава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Выкласці, перадаць што‑н. перыфразамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вершыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Выкласці верхнюю частку стога, сцірты, страхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. гл. выкласці.

2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

В. родную мову.

В. ва ўніверсітэце.

|| наз. выклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Паклада́ць ’кастрыраваць, лягчаць (пра жывёл)’ (ТСБМ, Гарэц., Шат., Юрч., Янк. 1, Др.-Падб.). Гл. выкласці, вылажыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фо́рмула, -ы, мн. -ы, -мул, ж.

1. Кароткае і дакладнае славеснае выказванне, азначэнне чаго-н.

Выкласці ў сціслых формулах.

2. Умоўнае абазначэнне адносін якіх-н. велічынь, элементаў і пад.

Арыфметычная ф.

Ф. вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́мураваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць, выкласці што‑н. з цэглы, каменю і пад. Вымураваць дом, сцяну, склеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)