вы́рабленасць, ‑і, ж.

Ступень распрацоўкі карысных выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’е́р², -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца адкрытай здабычы карысных выкапняў, а таксама месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнні выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горназдабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Заняты здабычай карысных выкапняў. Горназдабываючая прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́лежы, -аў.

1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).

З. медзі.

2. Няходкі, заляжалы тавар.

На складах з. тавараў.

|| прым. за́лежны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагача́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для абагачэння выкапняў. Абагачальная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́йка, ‑і, ж.

Спец. Аддзяленне кавалкаў выкапняў ці пароды ад масіву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геолагаразве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Геалагічныя пошукі карысных выкапняў. Весці геолагаразведку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радо́вішча, ‑а, н.

Прыроднае скопішча карысных выкапняў; залежы, паклады. Радовішча алмазаў. Радовішча жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. адкаціць.

2. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў (спец.).

Падземная а. руды.

|| прым. адка́тачны, -ая, -ае.

А. вагон.

Адкатачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)