выжына́ць несов. выжина́ть; см. вы́жаць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выжыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выжаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жаты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выжаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жым, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжымаць — выжаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выжыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжымаць — выжаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жать​II сов., с.-х. вы́жаць, мног. павыжына́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́жаты I вы́жатый; см. вы́жаць I

вы́жаты II спорт. вы́жатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго‑н. Павыжынаць асот з пшаніцы. Павыжынаць праходы для жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выжыма́ць ’выціскаць’ (Бяльк.), выжыма́цца ’натужвацца; выкідваць штукі, рабіць выбрыкі’ (Бяльк.), выжаць спарт. ’павольна ўзняць штангу, гіру і г. д.’ (БРС). Запазычанне з рус. выжать, выжимать ’выціскаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)