мачы́цца, мачу́ся, мо́чышся, мо́чыцца; незак.

1. Рабіцца мокрым, прамакаць наскрозь.

З-за маленькага шчупачка няварта было м.

2. Выдзяляць мачу.

|| зак. памачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фразі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

Выдзяляць у вымаўленні або пры выкананні выразныя месцы фраз.

|| наз. фразіро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдзяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выдзеліцца.

2. Зал. да выдзяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Выдзяляць у вымаўленні або пры выкананні выразныя месцы фраз.

[Фр. phraser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́цца, мачуся, мочышся, мочыцца; незак.

1. Разм. Рабіцца мокрым; мокнуць.

2. Выдзяляць мачу.

3. Зал. да мачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроватачы́ць, краваточыць; незак.

Выдзяляць кроў. Саша пачала перавязваць.. [Лялькевіча] і жахнулася: натруджаныя за дзень раны адкрыліся, кроватачылі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выделя́ть несов.

1. (обособлять, отбирать) вылуча́ць; выбіра́ць;

2. (имущество и т. п.) выдзяля́ць;

3. перен. (выдвигать) вылуча́ць;

4. физиол. выдзяля́ць;

5. хим., физ. вылуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отделя́ть несов.

1. в разн. знач. аддзяля́ць;

2. (выделять) выдзяля́ць, вылуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнаі́цца, гноіцца; незак.

Выдзяляць гной. Вочы гнояцца. □ Правая нага, на якой вышэй калена гнаілася рана, распухла і пакрылася фіялетавымі плямамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзяле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзяляць — выдзеліць і выдзяляцца — выдзеліцца.

2. пераважна мн. (выдзяле́нні, ‑яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)