выдатко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдаткава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́даткаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыдатко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выдаткаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдатко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткоўваць — выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истра́тить сов. стра́ціць, патра́ціць; (издержать) вы́даткаваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́даткаваны израсхо́дованный, изде́ржанный; истощённый, затра́ченный, истра́ченный; потреблённый; см. вы́даткаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прала́саваць ’патраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перавыдаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выдаткаваць звыш нормы, плана; перарасходаваць. Перавыдаткаваць крэдыт. Перавыдаткаваць грашовыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдатко́ўваць несов. расхо́довать, изде́рживать; истоща́ть; затра́чивать, истра́чивать, тра́тить; потребля́ть; см. вы́даткаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)