павыгла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выгладзіць усё, многае. Павыгладжваць сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрасава́ць

‘выгладзіць прасам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрасу́ю адпрасу́ем
2-я ас. адпрасу́еш адпрасу́еце
3-я ас. адпрасу́е адпрасу́юць
Прошлы час
м. адпрасава́ў адпрасава́лі
ж. адпрасава́ла
н. адпрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпрасу́й адпрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагла́дить сов. нагла́дзіць; (утюгом) напрасава́ць; (выровнять, сделать гладким) вы́гладзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

1. Качаючы, зрабіць, прыгатаваць нейкую колькасць.

Н. галушак.

2. Выгладзіць пры дапамозе качалак у нейкай колькасці (пра бялізну і інш.).

|| незак. нака́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нака́чванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гладить сов.

1. (выровнять, пригладить, сделать что-л. гладким, ровным) вы́гладзіць, мног. павыгла́джваць; вы́раўнаваць, мног. павыраўно́ўваць;

2. (выутюжить) вы́прасаваць, мног. павыпрасо́ўваць, вы́гладзіць, мног. павыгла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́прасаваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Выгладзіць гарачым прасам; разгладзіць. Выпрасаваць памытую кашулю. □ У суботу пасля работы мы выпрасавалі касцюмы, наваліліся і так надраілі чаравікі, што яны аж зіхацелі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гладжаны

1. вы́глаженный, обгла́женный;

2. вы́глаженный, вы́утюженный, отутю́женный, разутю́женный, отгла́женный;

3. отко́рмленный;

1-3 см. вы́гладзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбалбата́цца, ‑бачуся, ‑бочашся, ‑бочацца; зак.

Пачаўшы балбатаць, захапіцца балбатнёй. І пакуль яму цырульнік Шчочку выгладзіць пяшчотна, Разбалбочацца аб гульнях, Як закончан матч суботні... Лужанін. І вось дзесь блізка, перш нясмела Зайграў глушэц і абарваўся Ды зноў зачаў, разбалбатаўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лізаць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

1. Падбіраючы языком, з’есці тое, што засталося на дне і сценках пасудзіны. Вылізаць рэшткі ежы. // Ачысціць лізаннем. Вылізаць талерку.

2. Абмыць, прыгладзіць лізаннем. Вылізаць шэрсць языком. // перан. Часта датыкаючыся, абдаючы вадою, выгладзіць. Хвалі вылізалі бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Выгладзіць што‑н. прасам. [Ганя] асцярожна зняла з вешалкі бацькаў касцюм і звычайна, нібы Змітрок ужо даўно яго насіў, сказала: — Я адпрасавала крыху... Вось, трымай. Ваданосаў.

адпрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Спец. Апрацаваць прэсам, вырабіць прасоўкай. Адпрасаваць дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)