дысцыплі́на², -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Асобная галіна якой-н. навукі; вучэбны прадмет.

Філалагічныя дысцыпліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уче́бный

1. (связанный с учением) навуча́льны, вучэ́бны;

уче́бный год навуча́льны (вучэ́бны) год;

уче́бное посо́бие навуча́льны (вучэ́бны) дапамо́жнік;

уче́бное заведе́ние навуча́льная ўстано́ва;

уче́бный план навуча́льны (вучэ́бны) план;

уче́бная часть навуча́льная (вучэ́бная) ча́стка;

уче́бный проце́сс навуча́льны (вучэ́бны) працэ́с;

уче́бные помеще́ния навуча́льныя (вучэ́бныя) памяшка́нні;

2. (тренировочный) вучэ́бны;

уче́бный батальо́н вучэ́бны батальён;

уче́бный самолёт вучэ́бны самалёт;

уче́бная стрельба́ вучэ́бная стральба́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыродазна́ўства, -а, н.

Комплекс навук аб прыродзе; вучэбны прадмет у школе.

Праграма па прыродазнаўстве.

|| прым. прыродазна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дысцыплі́на

‘галіна навукі; вучэбны прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дысцыплі́на дысцыплі́ны
Р. дысцыплі́ны дысцыплі́н
Д. дысцыплі́не дысцыплі́нам
В. дысцыплі́ну дысцыплі́ны
Т. дысцыплі́най
дысцыплі́наю		 дысцыплі́намі
М. дысцыплі́не дысцыплі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уро́к

‘вучэбны час, вучэбнае заданне; вопыт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́к уро́кі
Р. уро́ка уро́каў
Д. уро́ку уро́кам
В. уро́к уро́кі
Т. уро́кам уро́камі
М. уро́ку уро́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супрама́т, -у, М -ма́це, м. (разм.).

Скарачэнне: супраціўленне матэрыялаў (назва навукі).

Вучэбны курс супрамату.

|| прым. супрама́цкі, -ая, -ае і супрама́таўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыстапіса́нне, -я, н. (уст.).

Вучэбны прадмет у пачатковых класах, які ставіў сваёй мэтай выпрацоўку прыгожага выразнага почырку ў вучняў (у савецкай школе).

Урок чыстапісання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факультаты́ў, ‑тыва, м.

Разм. Неабавязковы для наведвання, звышпраграмны вучэбны курс.

[Лац. facultas — магчымасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрама́т, ‑у, М ‑маце, м.

Разм. Супраціўленне матэрыялаў (пра вучэбны курс).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі спецыяльна абсталяваны ўчастак сушы або мора для выпрабавання розных відаў зброі, баявых вучэнняў.

Артылерыйскі п.

Вучэбны п.

|| прым. паліго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)