электро́н-вольт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
электро́н-вольт |
электро́н-во́льты |
| Р. |
электро́н-во́льта |
электро́н-во́льтаў электро́н-вольт |
| Д. |
электро́н-во́льту |
электро́н-во́льтам |
| В. |
электро́н-вольт |
электро́н-во́льты |
| Т. |
электро́н-во́льтам |
электро́н-во́льтамі |
| М. |
электро́н-во́льце |
электро́н-во́льтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вольт-ампе́р м., физ. вольт-ампе́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электро́н-во́льт м., физ. электро́н-во́льт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вольт-ампе́р физ. вольт-ампе́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электро́н-во́льт физ. электро́н-во́льт, род. электро́н-во́льта м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вальтану́ты ’ненармальны’ (З нар. сл.). Да *вальтануць ’ударыць токам’ < вольт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́льтавы
‘да вольт’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́льтавы |
во́льтавая |
во́льтавае |
во́льтавыя |
| Р. |
во́льтавага |
во́льтавай во́льтавае |
во́льтавага |
во́льтавых |
| Д. |
во́льтаваму |
во́льтавай |
во́льтаваму |
во́льтавым |
| В. |
во́льтавы во́льтавага (адуш.) |
во́льтавую |
во́льтавае |
во́льтавыя во́льтавых (адуш.) |
| Т. |
во́льтавым |
во́льтавай во́льтаваю |
во́льтавым |
во́льтавымі |
| М. |
во́льтавым |
во́льтавай |
во́льтавым |
во́льтавых |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напру́жанне, ‑я, н.
1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. напружыць, напружыцца.
2. Сканцэнтраванне намаганняў, затрата вялікай энергіі, сіл для ажыццяўлення чаго‑н. Рабіць без напружання. Нервовае напружанне. Творчае напружанне. □ Шкада было матораў.. машын, шкада было шафёраў, рукі якіх дранцвелі ад напружання. Кулакоўскі. Працоўнае напружанне на палях не спадае ні на адзін дзень. «Звязда». // Крайняя ступень працякання чаго‑н. Трымаць усіх у напружанні. Трывожнае напружанне. □ Відаць, сход дайшоў да самага высокага напружання. Дуброўскі.
3. Ненатуральнае становішча, нацягнутасць. Вострае напружанне міжнародных падзей.
4. Спец. Велічыня ціску або расцяжэння, якія ўзнікаюць у цвёрдым целе ў выніку знешняга ўздзеяння (сіл, тэмпературы і пад.).
5. Спец. Велічыня, якая характарызуе работу электрычных сіл пры перамяшчэнні электрычнага зараду. Электрычнае напружанне ў адзін вольт. Ток высокага напружання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)