седо́й сівы́;

◊

до седы́х воло́с да ста́расці, да сівы́х валасо́ў;

седа́я старина́ глыбо́кая старажы́тнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чеса́ние

1. (волос, льна и т. п.) часа́нне, -ння ср.;

2. (тела) чу́ханне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ворс, ворса (БРС, КТС, Нас., Касп.) ’адходы воўны пры часанні ў выглядзе асобных кароткіх валокнаў’ (Влад.); ’мяккая воўна’ (Мядзв.). Рус. ворс, укр. ворс. Відавочна, сумеснае ўсходнеславянскае запазычанне са ст.-перс. vars ’волас’; параўн. таксама авест. varǝsa ’волас’, н.-перс. gars ’тс’, роднаснае рус. волос (Фасмер, 1, 355; Шанскі, 1, В, 169; Брукнер, 627). З слав. запазычана літ. varsà ’жмут шэрсці, валасоў’ (Буга, KS, 199; Скарджус, Slav., 233).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стры́жка ж., в разн. знач. стри́жка;

с. валасо́ў — стри́жка воло́с;

мо́дная с. — мо́дная стри́жка;

с. купо́наў — стри́жка купо́нов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́лас 1 (БРС, Бір., Шат., Касп., КТС). Рус., укр. во́лос, ст.-слав. власъ, польск. włos, в.-луж. włós, н.-луж. łos, каш. vłos, чэш., славац. vlas, серб.-харв. вла̑с, славен. lȃs, балг., макед. влас. Прасл. volsъ. Роднасныя авест. varəsa‑ ’волас чалавека або жывёліны, асабліва на галаве’, с.-перс. vars ’волас’, ст.-інд. válśaḥ ’галінка’, магчыма, грэч. οὖλος ’кучаравы’ або λάχνη, λάχνος ’воўна’, літ. valaĩ мн. л. ’валасы конскага хваста, вуда’, а таксама ст.-рус. володь ’волас’, ц.-слав. владь, рус. дыял. во́лоть ’ніць, волас’, бел. валотка ’колас, мяцёлка проса і г. д.’ (Траўтман, 340; Лідэн, Stud., 48; Фасмер, 1, 342; Махэк₂, 693; Шанскі, 1, В, 151).

Во́лас 2 ’незажываючая рана’ (Мат. Гом., Інстр. II). Рус., укр. во́лос ’гнойны нарыў на пальцы’. Параўн. і чэш. živý vlas ’ніткавы чарвяк’. Да волас 1. Па павер’ю ўсе гнойныя запаленні, язвы і нарывы ўзнікаюць ад вадзянога ніткаватага чарвяка, які быццам бы ўтварыўся з конскага воласа (Дабр.). Аб сувязі з воласам гл. Іванаў, Тапароў, Иссл., 52 і наст. Параўн. таксама валасень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расчёсывание

1. расчэ́сванне, -ння ср.;

расчёсывание воло́с расчэ́сванне валасо́ў;

расчёсывание льна расчэ́сванне лёну;

2. (тела) расчу́хванне, -ння ср., раздзіра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валасня́ собир., ж.

1. во́лос м. (из конского хвоста);

2. рыб. леса́;

3. прост., пренебр. ло́хмы ед. нет, па́тлы ед. нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрасне́ть сов., прям., перен. пачырване́ць;

покрасне́ть, как пио́н пачырване́ць, як піво́ня (як мак);

покрасне́ть до корне́й воло́с пачырване́ць па са́мыя ву́шы (да са́мых вушэ́й).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мец, -мцу м.

1. во́йлок; (большой кусок войлока, подстилка) кошма́ ж.;

2. клок спу́танных воло́с;

3. (войлочная прокладка под хомутом) подхому́тник;

4. разг., бран. вахла́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нскі ко́нский; лошади́ный;

к. во́лас — ко́нский во́лос;

~кае ржа́нне — лошади́ное ржа́ние;

○ ~кая сі́ла — (единица измерения мощности) лошади́ная си́ла;

~кая цыбу́ля — бот. си́тник разве́систый;

к. шча́вель — ко́нский щаве́ль;

к. кашта́н — ко́нский кашта́н;

◊ ~кая до́за — лошади́ная до́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)