васкава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. васкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашчы́ць, вашчу, вошчыш, вошчыць; незак., што.

Тое, што і васкаваць. Вашчыць ніткі. Вашчыць паркет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад васкаваць.

2. у знач. прым. Нацёрты або насычаны воскам. Васкаваная падлога. Васкаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)