ру́ха, -і, ДМ ру́се, мн. -і, рух, ж.

Невялікі цыліндрычны драўляны валік для гульні ў гарадкі.

Адной бітой выбіў пяць рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́лик​I ва́лік, -ка м.; см. вал​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паска́чваць

‘надаць круглую форму чаму-небудзь; качаючы, скруціць што-небудзь у валік; качаючыся, прыціснуць што-небудзь да зямлі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паска́чваю паска́чваем
2-я ас. паска́чваеш паска́чваеце
3-я ас. паска́чвае паска́чваюць
Прошлы час
м. паска́чваў паска́чвалі
ж. паска́чвала
н. паска́чвала
Загадны лад
2-я ас. паска́чвай паска́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паска́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́лик​II ва́лік, -ка м., разг. ва́лак, -ка м.; см. вал​III.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Інструмент для вымярэння даўжыні — лента з дзяленнямі, якая накручваецца на валік.

2. Прыстасаванне для азартнай гульні ў выглядзе рухомага круга з нумараванымі ямкамі, па якіх коціцца шарык, а таксама сама гэта гульня.

Гуляць у рулетку.

|| прым. руле́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з наката (у 2 знач.). Накатная столь.

2. Які служыць для накаткі (у 1 знач.). Накатны валік.

3. Які зроблены пры дапамозе накаткі (у 1 знач.). Накатны малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́лак ’валік, палачка з кругам у прыладзе сукаць цэўкі’ (Арх. Бяльк.). Да вал 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наво́й, ‑я, м.

1. Пярэдні і задні валік у кроснах.

2. Абл. Тое, што навіта, наматана, накручана на што‑н. Абвешаны торбамі, Рыгор ішоў, абапіраючыся на кій.. Ногі ў лапцях, з тоўстымі навоямі ануч. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Карбо́ўка ’драўляны зубчасты валік або кольца для ціснення штрыхоў на сырым посудзе’ (Крыв., Вяр.), да карбаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валья́н ’шурпаты валік, з дапамогай якога гатовая тканіна накручваецца на таварна-здымны валік’ (КТС). Да вал (?). Даль (1, 163) прыводзіць вальян, вальявочный, вальячный ’разная, чаканная работа’, якія звязвае (гл. таксама Шанскі, 1, В, 15) з вальяжный ’прыгожа выраблены’ < во‑льячный ад льяк ’форма пры ліцці’. Тады, магчыма, вальян — гэта спецыяльна адліты вал з адпаведнымі «шурпатасцямі».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)