мундзі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннае або цывільнае форменнае адзенне.

Парадны м.

|| памянш. мундзі́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. мундзі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́дамства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Установа або сукупнасць устаноў, што абслугоўваюць якую-н. сферу дзяржаўнага кіравання.

Ваеннае в.

Таможнае в.

|| прым. ве́дамасны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыг, ‑а, м.

Двухмачтавае паруснае судна 18–19 ст., ваеннае або гандлёвае.

[Анг. brig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́ра, ‑ы, ж.

Вялікае драўлянае мнагавёсельнае ваеннае судна (да пачатку 19 ст.).

[Іт. galera.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загараджа́льнік, ‑а, м.

Ваеннае судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды. Мінны загараджальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апалчэ́нне, -я, н.

Ваеннае фарміраванне, якое ствараецца ў час надзвычайных абставін для дапамогі рэгулярнай арміі на добраахвотных пачатках з асоб, якія вызвалены ад вайсковай службы.

|| прым. апалчэ́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шагі́сціка, ‑і, ДМ ‑ціцы, ж.

Неадабр. Ваеннае абучэнне, пры якім асноўная ўвага надаецца маршыроўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэга́т¹, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ваеннае паруснае трохмачтавае судна.

2. У флоце некаторых краін: ваенны карабель для вартаўнічай службы супрацьлодачнай і супрацьракетнай абароны.

|| прым. фрэга́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стацыяне́р, ‑а, м.

Уст. Ваеннае судна, якое нясе службу вартаўніка і паліцэйскага ў портах калоній і паўкалоній.

[Фр. stationnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́нны, -ая, -ае.

1. гл. вайна.

2. Які мае адносіны да абслугоўвання арміі і патрэб вайны.

Ваенная прамысловасць.

Ваеннае становішча.

На в. лад.

3. у знач. наз. вае́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Тое, што і ваеннаслужачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)