Verbum

гусько́м, прысл.

Разм. Адзін за адным; чарадой. Ішлі гуськом падрыўнікі І след у след ступалі. Бялевіч.

цёхкат, ‑у, М ‑наце, м.

Разм. Цёхканне. Сонейка праз цёхкат салаўіны Выплыла, капаецца ў расе. Бялевіч.

глушыня́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і глуш. Сумнавата начаваць у гэтай дрымучай глушыні без агеньчыка. Бялевіч.

правалэ́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і правалэндацца. Думае [Мядзведзіч], смуткуе ды ўздыхае, — Правалэндаў многа летніх дзён. Бялевіч.

абма́н, ‑у, м.

Мана, няпраўда; памылковае ўяўленне аб чым‑н. [Зося:] — Глядзі, няма абману. Я праўду ўсю кажу. Бялевіч.

кува́лда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Цяжкі кавальскі молат. Яшчэ здалёк даносіўся звон піл, кавальскіх молатаў, кувалдаў. Бялевіч.

семна́ццаты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да семнаццаць. І мы самі ўжо сталі калумбамі, Свой адкрыўшы семнаццаты год. Бялевіч.

маладзі́ца, ‑ы, ж.

Маладая замужняя жанчына. У вішнёвым садку каля хаты Маладзіцы й дзяўчаты Засцілалі сталы ў халадочку. Бялевіч.

зако́т, ‑а, М ‑коце, м.

Франтон, звычайна з тонкага бярвення. Акенца круглае ў закоце — Вароты ластаўкам у сад. Бялевіч.

зарэ́зацца, ‑рэжуся, ‑рэжашся, ‑рэжацца; зак.

Зарэзаць сябе (нажом, брытвай і пад.). А смерць — пачварная бабуля — Сама зарэжацца касой! Бялевіч.