безбярэ́жны, -ая, -ае.

Такі шырокі, што не відаць берагоў; неаглядны, бязмежны.

Безбярэжная пустыня.

Безбярэжнае мора.

|| наз. безбярэ́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неограни́ченный неабмежава́ны; (безграничный) бязме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бескра́йний бяскра́йні; (безграничный) бязме́жны, неабся́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

необозри́мый неагля́дны; (необъятный) неабся́жны; неабды́мны; (беспредельный) бязме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неогля́дный неагля́дны; (необъятный) неабся́жны; неабды́мны; (беспредельный) бязме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае берагоў; неаглядны, бязмежны. Безбярэжныя воды. Безбярэжныя раўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязме́жна нареч. безграни́чно, беспреде́льно, бесконе́чно, бескра́йне, необозри́мо, безбре́жно; см. бязме́жны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязме́жнасць ж. безграни́чность, беспреде́льность, бесконе́чность, бескра́йность, необозри́мость, безбре́жность; см. бязме́жны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяз..., прыстаўка (гл. без...).

Ужываецца замест «без...» у першым складзе перад націскам, напрыклад: бязбожнік, бязводдзе, бяздонны, бязмежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахо́пны, ‑ая, ‑ае.

Неабсяжны, неабдымны, бязмежны. Каля самага бярэзніку стаіць селянін. Ён выглядае шэрай кропкай на фоне неахопнага поля жытняй руні. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)