шиба́ть несов., прост.

1. (бросать) шыба́ць, кі́даць, шпурля́ць;

2. (бить) біць;

3. (о запахе) дава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабу́хаць несов., разг.

1. (с шумом бросать, плескать) бу́хать, у́хать;

2. (издавать звук; раздаваться — о звуке) бу́хать, ба́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бултыха́ть несов., разг.

1. (с шумом бросать в жидкость) бу́хаць;

2. см. бултыха́ться​ 1, 2;

3. (взбалтывать) бо́ўтаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мешек уменьш.-ласк. каме́ньчык, -ка м.;

◊

броса́ть ка́мешки в (чей-л.) огоро́д ирон. кі́даць каме́ньчыкі ў (чый-небудзь) агаро́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швыря́ть несов.

1. (бросать) шпурля́ць, кі́даць;

2. безл. (из стороны в сторону) кі́даць;

3. перен. (расточать), разг. раскіда́ць (што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмета́ть​II сов.

1. (кончить, перестать бросать) адкіда́ць;

2. (произвести потомство — о животных) прыве́сці; (выделить икру — о рыбах) аднерастава́ць; адкла́сці ікру́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Брысь 1 выклічнік для адгону ката’, брысюга тоўсты кот’ (Гарэц.). Рус. брысь ’тс’. Гукапераймальнае ўтварэнне (гл. Праабражэнскі, 1, 48; Фасмер, 1, 223). З іншага боку, думаюць пра паходжанне ад дзеяслова рус. брыснуть ’адагнаць кошку’ (Шанскі, 1, Б, 205; < бросать, брыкать, брызгать). Брысюга ’тоўсты кот’, можа, адносіцца і да брысь 2 (гл.).

Брысь 2 ’здаравяка-лайдак’ (Яўс.), здаровы, але гультаявалі чалавек’ (Юрч.), ’здаравяка; моцны, мажны мужчына’ (Гарэц.), ’здаровы, чырванатвары чалавек’ (Сцяц.), чырвоны, як брысь’ (Др.-Падб.). Запазычанне з польск. bryś (памяншальнай формы да brytan ’сабака англійскай пароды’, гл. Брукнер, 43). Да семантыкі параўн. брыта́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ля́паць несов., разг.

1. стуча́ть; хло́пать; шлёпать;

2. (бросать что-л. липкое) ля́пать;

3. прост. (говорить что-л. бестактно) ля́пать, бря́кать;

1-3 см. ля́пнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́хаць несов., разг.

1. (с шумом бросать, выплёскивать, ударять) бу́хать, у́хать;

2. (издавать сильный, глухой звук) бу́хать, гро́хать;

3. (большое количество, всё сразу) бу́хать, у́хать;

1-3 см. бу́хнуць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поверга́ть несов.

1. уст. (валить) зва́льваць, валі́ць; (бросать) кі́даць; (класть) кла́сці; (свергать) звярга́ць, зрына́ць;

2. перен. (побеждать) перамага́ць, адо́льваць;

3. перен. (приводить в тяжёлое состояние) прыво́дзіць (у ця́жкі стан); (бросать) кі́даць; (нагонять) наганя́ць (што); (погружать) аго́ртваць (чым);

эта мысль поверга́ет её в отча́яние гэ́та ду́мка прыво́дзіць (кі́дае) яе́ ў ро́спач;

поверга́ть в скорбь прыво́дзіць у сму́так, засмуча́ць;

◊

поверга́ть к стопа́м уст. кла́сці (кі́даць) да ног;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)