брус м.

1. (четырёхгранное бревно) брус;

2. (точильный камень) брус, брусо́к, осело́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бервяно́, таксама бервянё, браўно (Сцяшк. МГ). Рус. бревно́, укр. бервено, ст.-польск. bierzwno, bierwiono, чэш. břevno, ст.-слав. брьвъно, бръвъно, серб.-харв. бр́вно і г. д. Параўн. яшчэ бэ́рва. Дакладна рэканструяваць прасл. форму цяжка (гл. Развадоўскі, RS, 1, 251). Таксама цяжка знайсці роднасныя неславянскія формы. Агляд версій гл. Фасмер, 1, 209–210, параўн. Праабражэнскі, 1, 43; Слаўскі, 1, 33; Бернекер, 92.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзеравя́чына ж., разг.

1. (кусок дерева) деревя́шка;

2. (ствол срубленного дерева, бревно) дереви́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляжа́к (род. лежака́) м.

1. (нижнее бревно) лежа́к, ле́жень;

2. (у дымохода) бо́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантава́ць несов., в разн. знач. кантова́ть;

к. бервяно́ — кантова́ть бревно́;

асцяро́жна, не к.! — осторо́жно, не кантова́ть!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абструга́ць сов.

1. (выстрогать со всех сторон) обстрога́ть, острога́ть;

а. бервяно́ — обстрога́ть бревно́;

2. обл. (картофель и т.п.) очи́стить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́ўж

1. нареч. вдоль;

распілава́ць бервяно́ ўдоўж — распили́ть бревно́ вдоль;

2. предлог, см. уздо́ўж 2;

у. і ўпо́перак — вдоль и поперёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаці́цца сов., в разн. знач. накати́ться;

бервяно́і́лася на нагу́бревно́ накати́лось на́ ногу;

хва́ля ~ці́лася на бе́раг — волна́ накати́лась на бе́рег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаці́цца сов.

1. прям., перен. скати́ться;

бервяно́і́лася з гары́бревно́ скати́лось с горы́;

с. кулём — скати́ться ку́барем;

2. (в трубку) ската́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кла́дка ж.

1. в разн. знач. кла́дка;

старажы́тная к. — дре́вняя кла́дка;

к. яе́ц пту́шкамі — кла́дка яи́ц пти́цами;

2. (доска, бревно для перехода) мостки́ мн.; перекла́дина, кла́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)