бра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бра́ма |
бра́мы |
| Р. |
бра́мы |
бра́м |
| Д. |
бра́ме |
бра́мам |
| В. |
бра́му |
бра́мы |
| Т. |
бра́май
бра́маю |
бра́мамі |
| М. |
бра́ме |
бра́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бра́ма, -ы, мн. -ы, брам, ж.
Шчыльныя, на дзве палавіны, крытыя зверху вароты, якія закрываюць галоўны ўваход на тэрыторыю горада, завода, двара і інш.
Заводская б.
Трыумфальная б.
|| памянш. бра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
|| прым. бра́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)