гару́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаручага ​1; здольнасць гарэць. Бензін мае высокую гаручасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́фта, -ы, ДМ -фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу і пад.).

|| прым. на́фтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антыдэтана́тар, ‑а, м.

Прэпарат, які дабаўляецца ў бензін для папярэджання дэтанацыі ў рухавіках ўнутранага згарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтапраду́кты, ‑аў; адз. нафтапрадукт, ‑у, М ‑кце, м.

Прадукты перапрацоўкі нафты (бензін, газа, мазут і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафільтрава́цца, ‑руецца; зак.

1. Ачысціцца, прайшоўшы праз фільтр. Бензін прафільтраваўся.

2. перан. Разм. Быць правераным, разгледжаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бенза...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: бензін, бензінавы, напрыклад: бензабак, бензакалонка, бензасховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газалі́н, ‑у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты, які скарыстоўваецца ў якасці паліва для рухавікоў ўнутранага згарання; недаачышчаны бензін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць усё, многае.

П. бочкі ў падвал.

2. што. Разгладзіць качалкай усё, многае.

П. усю бялізну.

3. што. Пампуючы (насосам), перамясціць.

П. ваду ў вадасховішча.

П. бензін у каністру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́фта, ‑ы, ДМ ‑фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва звычайна цёмна-бурага колеру, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу, вазелін і пад.).

[Грэч. náphtha ад перс. näft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтрава́цца, ‑руецца; незак.

1. Праходзячы праз фільтр, ачышчацца ад прымесей. Фільтруецца бензін.

2. Прасочвацца праз порыстыя рэчывы. Вада прасочваецца праз глебу і фільтруецца.

3. перан. Разм. Адбірацца, праходзіць адбор.

4. Зал. да фільтраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)