во́гненна-барво́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́гненна-барво́вы во́гненна-барво́вая во́гненна-барво́вае во́гненна-барво́выя
Р. во́гненна-барво́вага во́гненна-барво́вай
во́гненна-барво́вае		 во́гненна-барво́вага во́гненна-барво́вых
Д. во́гненна-барво́ваму во́гненна-барво́вай во́гненна-барво́ваму во́гненна-барво́вым
В. во́гненна-барво́вы (неадуш.)
во́гненна-барво́вага (адуш.)		 во́гненна-барво́вую во́гненна-барво́вае во́гненна-барво́выя (неадуш.)
во́гненна-барво́вых (адуш.)
Т. во́гненна-барво́вым во́гненна-барво́вай
во́гненна-барво́ваю		 во́гненна-барво́вым во́гненна-барво́вымі
М. во́гненна-барво́вым во́гненна-барво́вай во́гненна-барво́вым во́гненна-барво́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цё́мна-барво́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цё́мна-барво́вы цё́мна-барво́вая цё́мна-барво́вае цё́мна-барво́выя
Р. цё́мна-барво́вага цё́мна-барво́вай
цё́мна-барво́вае		 цё́мна-барво́вага цё́мна-барво́вых
Д. цё́мна-барво́ваму цё́мна-барво́вай цё́мна-барво́ваму цё́мна-барво́вым
В. цё́мна-барво́вы (неадуш.)
цё́мна-барво́вага (адуш.)		 цё́мна-барво́вую цё́мна-барво́вае цё́мна-барво́выя (неадуш.)
цё́мна-барво́вых (адуш.)
Т. цё́мна-барво́вым цё́мна-барво́вай
цё́мна-барво́ваю		 цё́мна-барво́вым цё́мна-барво́вымі
М. цё́мна-барво́вым цё́мна-барво́вай цё́мна-барво́вым цё́мна-барво́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

багро́вый барво́вы, барвя́ны, чырво́ны; барві́сты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

червлёный уст. барво́вы, барвя́ны, цёмначырво́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крова́во-кра́сный крыва́ва-чырво́ны, крыва́ва-барво́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барвава́ць, барвуе; незак.

Надаваць барвовы колер чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барвя́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і барвовы. Насустрач сонцу праз блакітны дым агеньчык бліснуў стужкаю барвянай. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́хан, ‑а, м.

Выпечаны хлеб пераважна круглай формы. А з печы бохан вымеш — ён ружовы, Як жнівеньскага сонца дыск барвовы. Гаўрусёў. На выцягнутых руках Лукаш трымаў вышываны ручнік, а на ім — бохан хлеба. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбі́та, ‑ы, ДМ ‑біце, ж.

1. Шлях руху нябеснага цела. Арбіта Венеры. Арбіта Месяца.

2. перан.; чаго. Кніжн. Сфера дзеяння, пашырэння чаго‑н. Арбіта ўплыву.

3. Вочная ўпадзіна; вачніца. Расказвалі, напрыклад, што гітлераўскі генерал Гофмт пры адным упамінанні імя Каўпака станавіўся барвовы ад гневу, і яго пукатыя вочы ажно вылазілі з арбіт. Краўчанка.

[Лац. orbita.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны, барвовы колер каму‑, чаму‑н. Дзесь за клёнам Месяц чырваніў усход. Колас.

2. Фарбаваць у чырвоны колер. Мне ж адно спакою не дае — Дзе, якой зарою чырваніла Яна [каханая] вусны тонкія свае. Броўка.

3. Разм. Пэцкаць у што‑н. чырвонае. Чырваніць рукі фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)