злаве́сна-барво́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злаве́сна-барво́вы злаве́сна-барво́вая злаве́сна-барво́вае злаве́сна-барво́выя
Р. злаве́сна-барво́вага злаве́сна-барво́вай
злаве́сна-барво́вае
злаве́сна-барво́вага злаве́сна-барво́вых
Д. злаве́сна-барво́ваму злаве́сна-барво́вай злаве́сна-барво́ваму злаве́сна-барво́вым
В. злаве́сна-барво́вы (неадуш.)
злаве́сна-барво́вага (адуш.)
злаве́сна-барво́вую злаве́сна-барво́вае злаве́сна-барво́выя (неадуш.)
злаве́сна-барво́вых (адуш.)
Т. злаве́сна-барво́вым злаве́сна-барво́вай
злаве́сна-барво́ваю
злаве́сна-барво́вым злаве́сна-барво́вымі
М. злаве́сна-барво́вым злаве́сна-барво́вай злаве́сна-барво́вым злаве́сна-барво́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыва́ва-барво́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыва́ва-барво́вы крыва́ва-барво́вая крыва́ва-барво́вае крыва́ва-барво́выя
Р. крыва́ва-барво́вага крыва́ва-барво́вай
крыва́ва-барво́вае
крыва́ва-барво́вага крыва́ва-барво́вых
Д. крыва́ва-барво́ваму крыва́ва-барво́вай крыва́ва-барво́ваму крыва́ва-барво́вым
В. крыва́ва-барво́вы (неадуш.)
крыва́ва-барво́вага (адуш.)
крыва́ва-барво́вую крыва́ва-барво́вае крыва́ва-барво́выя (неадуш.)
крыва́ва-барво́вых (адуш.)
Т. крыва́ва-барво́вым крыва́ва-барво́вай
крыва́ва-барво́ваю
крыва́ва-барво́вым крыва́ва-барво́вымі
М. крыва́ва-барво́вым крыва́ва-барво́вай крыва́ва-барво́вым крыва́ва-барво́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

багро́вый барво́вы, барвя́ны, чырво́ны; барві́сты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

червлёный уст. барво́вы, барвя́ны, цёмначырво́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крова́во-кра́сный крыва́ва-чырво́ны, крыва́ва-барво́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барвава́ць, барвуе; незак.

Надаваць барвовы колер чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барвя́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і барвовы. Насустрач сонцу праз блакітны дым агеньчык бліснуў стужкаю барвянай. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́хан, ‑а, м.

Выпечаны хлеб пераважна круглай формы. А з печы бохан вымеш — ён ружовы, Як жнівеньскага сонца дыск барвовы. Гаўрусёў. На выцягнутых руках Лукаш трымаў вышываны ручнік, а на ім — бохан хлеба. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбі́та, ‑ы, ДМ ‑біце, ж.

1. Шлях руху нябеснага цела. Арбіта Венеры. Арбіта Месяца.

2. перан.; чаго. Кніжн. Сфера дзеяння, пашырэння чаго‑н. Арбіта ўплыву.

3. Вочная ўпадзіна; вачніца. Расказвалі, напрыклад, што гітлераўскі генерал Гофмт пры адным упамінанні імя Каўпака станавіўся барвовы ад гневу, і яго пукатыя вочы ажно вылазілі з арбіт. Краўчанка.

[Лац. orbita.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвані́ць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; незак., каго-што.

1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны, барвовы колер каму‑, чаму‑н. Дзесь за клёнам Месяц чырваніў усход. Колас.

2. Фарбаваць у чырвоны колер. Мне ж адно спакою не дае — Дзе, якой зарою чырваніла Яна [каханая] вусны тонкія свае. Броўка.

3. Разм. Пэцкаць у што‑н. чырвонае. Чырваніць рукі фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)