прабаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.
1. Апрацаваць бараной (узараную зямлю).
2. Баранаваць некаторы час.
П. увесь дзень.
|| незак. прабарано́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баранава́цца несов., страд. борони́ться, боронова́ться; борозди́ться; см. баранава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баранава́цца, ‑нуецца; незак.
1. Паддавацца баранаванню. Дзірваністая глеба дрэнна барануецца.
2. Зал. да баранаваць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баранава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад баранаваць.
2. у знач. прым. Апрацаваны, разрыхлены бараною. Баранаванае поле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.
Маладая кабыла (да трох гадоў). [Грамабой:] А баранаваць і жарабку будзем запрагаць, няхай прывыкае. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
1. Апрацаваць бараной узараную зямлю. Прабаранаваць поле.
2. і без дап. Баранаваць некаторы час. Прабаранаваць увесь дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабаранава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
1. Апрацаваць пры дапамозе бараны. Як толькі з поля сышоў снег, калгаснікі пабаранавалі пасевы ў два сляды. «Беларусь».
2. і без дап. Баранаваць некаторы час. Пабаранаваць да абеду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перасе́каць ’баранаваць другі раз’ (палес., Выг. дыс.), укр. палес. пересекать, пересікати ’рыхліць глебу, у якую пасаджала бульба’. Паводле Выгоннай (Бел.-укр. ізал., 19), семантычная інавацыя пад уплывам ст.-літ. i̯sėkti ’рабіць рыхлым’, што малаверагодна, параўн. пэрэбиваты ’баранаваць перад пасевам’ (Лексика Пол., 114), піріскародэюываньне ’тс’ (Юрч. СНЛ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Валачба́ ’баранаванне’ (КТС), валачоба ’тс’ (Бяльк.). Рус. волочба ’тс’, укр. волочба ’тс’. Да валачыць ’баранаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́заваць ’рабіць адзін раз’ (Янк. 3.), разова́ты ’баранаваць (адзін раз)’ (кам., ЖНС). Ад раз (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)