бара́н
‘рубанак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бара́н |
бараны́ |
| Р. |
барана́ |
барано́ў |
| Д. |
барану́ |
барана́м |
| В. |
бара́н |
бараны́ |
| Т. |
барано́м |
барана́мі |
| М. |
баране́ |
барана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
борона́ с.-х. барана́, -ны́ ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спружыно́вы пружи́нный;
~вая барана́ — пружи́нная борона́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спружыно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж. (разм.).
Барана, дзеянне якой заснавана на выкарыстанні спружын.
|| прым. спружыно́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Сцегнавая ці лапатачная частка тушы свінні або барана, адпаведным чынам прыгатаваная для ўжывання.
Вяпровая ш.
|| прым. шы́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
руно́, ‑а, н.
Шэрсць авечкі. Тонкае руно.
•••
Залатое руно — у грэчаскай міфалогіі: залатая шкура барана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дарэ́заць сов.
1. (окончить резание) доре́зать; (пилой — ещё) допили́ть;
2. в др. знач. прире́зать;
д. барана́ — прире́зать бара́на;
д. зямлі́ — прире́зать земли́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ды́скавы, ‑ая, ‑ае.
З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўцабы́к, ‑а, ж.
Жывёліна атрада парнакапытных, якая мае прыкметы быка і барана, водзіцца на астравах Канадскага Арктычнага архіпелага і ў Грэнландыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абялі́ць сов.
1. обели́ть;
2. разг. освежева́ть;
а. барана́ — освежева́ть бара́на;
3. разг. (очистить от коры) окори́ть;
а. лі́пу — окори́ть ли́пу;
4. перен. (оправдать) обели́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)