Verbum

смаляны́, -а́я, -о́е.

1. гл. смала.

2. Пра валасы: вельмі чорны і бліскучы.

Смаляная барада.

ру́сы, -ая, -ае.

Светла-карычневы (пра валасы); са светла-карычневымі валасамі.

Русая барада.

Русая дзяўчына.

смоль,

У выразе: як смоль — вельмі чорны (пра чорныя валасы; наогул што-н. чорнае).

Барада як с.

аб’і́нець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Пакрыцца інеем з усіх бакоў.

Барада аб’інела на марозе.

Дрэвы аб’інелі.

|| незак. аб’і́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

баро́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. барада.

2. Выступ у якой-н. прыладзе (ключы, касе́, хамуце і пад.).

Б. ключа.

ста́рыць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыць; незак., каго (што).

Рабіць старым, надаваць стары выгляд.

Дрэннае жыццё с.

Барада с. чалавека.

|| зак. саста́рыць, -рыць.

са́льны, -ая, -ае.

1. гл. сала.

2. Які стаў тлустым, блішчастым ад сала, забруджаны салам.

Сальная барада.

3. перан. Непрыстойны, грубы, цынічны.

С. анекдот.

|| наз. са́льнасць, -і, ж.

дзіра́вы, -ая, -ае.

Прадраны, з дзіркамі.

Дзіравая кішэня.

Дзіравая лодка.

◊

Дзіравая барада (разм., жарт.) — пра таго, хто абліваецца стравай у час яды.

Дзіравая галава (жарт.) — пра чалавека з дрэннай памяццю.