ашчэ́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашчэрваць — ашчэрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыска́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Выскаліць, ашчэрыць зубы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыска́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выскаліць, ашчэрыць зубы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчэ́раны

1. оска́ленный, още́ренный;

2. оскла́бленный; см. ашчэ́рыць2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашчэ́ліць

‘выскаліць, вышчарыць, ашчэрыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчэ́лю ашчэ́лім
2-я ас. ашчэ́ліш ашчэ́ліце
3-я ас. ашчэ́ліць ашчэ́ляць
Прошлы час
м. ашчэ́ліў ашчэ́лілі
ж. ашчэ́ліла
н. ашчэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. ашчэ́ль ашчэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчэ́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)